Efekty uboczne krioterapii mogą się różnić w zależności od miejsca i narządu poddawanego zabiegowi. U niektórych pacjentów występują tymczasowe blizny, a u innych trwałe. Ciemna skóra może stać się biała lub ciemniejsza. Chociaż zmiany mogą ustąpić po kilku miesiącach, u niektórych pacjentów występują obfite krwawienia. Niektóre z tych efektów ubocznych są poważniejsze od innych i mogą wymagać dalszego leczenia. Przed poddaniem się krioterapii należy upewnić się, że wiesz, czego możesz się spodziewać po sesji.
Najczęstsze działania niepożądane krioterapii
Krioterapia to zabieg, w którym lekarze stosują bardzo zimne powietrze do leczenia nieprawidłowej tkanki w organizmie. Celem tego zabiegu jest zmniejszenie bólu i stanu zapalnego. Stosuje się ją w leczeniu wielu schorzeń, w tym raka prostaty i wątroby. Krioterapia całego ciała wykazała obiecujące wyniki w przypadku pacjentów z niektórymi rodzajami raka. Pacjenci są umieszczani w komorze z otworem na głowę, która jest wypełniona lodowatym powietrzem schłodzonym ciekłym azotem.
Chociaż proces ten jest ogólnie uważany za bezpieczny, istnieją pewne powszechne skutki uboczne. U niektórych osób może dojść do zatrzymania moczu lub zaburzeń erekcji. Jest to często przejściowe i zwykle ustępuje samoistnie. Jeśli jednak wystąpi którekolwiek z tych działań niepożądanych, najlepiej porozmawiać z lekarzem. Osoby, u których w przeszłości występowały schorzenia nerwów lub cukrzyca, powinny unikać krioterapii. Zabieg może spowodować dalsze uszkodzenie nerwów, co zwiększa ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.
Niska temperatura ciekłego azotu powoduje pewne uszkodzenia skóry. Chociaż dla większości osób jest to bezpieczne, naświetlanie może powodować bolesne pęcherze i hipopigmentację. Jedna sesja zabiegowa zwykle wystarcza, aby zmiany skórne zniknęły, ale niektóre wymagają kilku sesji. Inne powszechne efekty uboczne to ból, dyskomfort, obrzęk, zaczerwienienie i zasinienie wokół obszaru poddawanego zabiegowi. Blizny występują rzadko, ale mogą się pojawić po bardziej intensywnych zabiegach krioterapii.
Najczęstsze efekty uboczne krioterapii całego ciała
Krioterapia całego ciała jest stosunkowo bezpieczna, ale istnieją pewne efekty uboczne. Niskie temperatury mogą uszkodzić nerwy. Jeśli po krioterapii odczuwasz ciągłe mrowienie lub osłabienie mięśni, skontaktuj się z lekarzem. Należy również skonsultować się z lekarzem, jeśli efekty uboczne nie są tymczasowe i nie ustępują w ciągu 24 godzin. Krioterapia powinna być wykonywana pod nadzorem lekarza i nie powinna trwać dłużej niż cztery minuty.
Najczęstsze efekty uboczne krioterapii całego ciała to drętwienie, ból mięśni i obniżenie temperatury ciała. U osób z bólem przewlekłym mogą wystąpić niektóre lub wszystkie z powyższych efektów ubocznych, choć u wielu osób nie występują one wcale. W takich przypadkach przyszłe badania powinny skupić się na długoterminowych efektach krioterapii. Z drugiej strony, ból przewlekły może utrzymywać się przez lata, a nawet latami.
Innym efektem ubocznym krioterapii jest stan zapalny. Stan zapalny w organizmie jest przyczyną wielu problemów zdrowotnych. Krioterapia całego ciała zmniejsza stan zapalny w organizmie. Może być nawet pomocna dla osób ze stwardnieniem rozsianym, gdzie układ odpornościowy powoduje degenerację nerwów. Ponadto krioterapia może zmniejszyć ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera poprzez poprawę stresu oksydacyjnego. Pomimo tych możliwych efektów ubocznych, krioterapia jest bezpieczną alternatywą dla wielu leków.
Najczęstsze działania niepożądane krioablacji
Krioablacja to zabieg polegający na zamrożeniu gruczołu krokowego. U niektórych pacjentów może wystąpić ból, sączenie, obrzęk lub zaczerwienienie. Te działania niepożądane ustępują samoistnie, natomiast inne mogą wymagać dodatkowych zabiegów. W niektórych przypadkach u pacjentów po krioterapii może dojść do zakażenia. Ryzyko wystąpienia infekcji wynosi 5% i można je leczyć za pomocą miejscowo stosowanych antybiotyków lub kortykosteroidów.
W ostatnich latach w badaniu, w którym oceniano bezpieczeństwo i skuteczność krioablacji w leczeniu przerzutowego i pierwotnego raka płuca, stwierdzono, że połączenie cienkich igieł z igłą 19 G znacznie poprawiło powodzenie techniczne zabiegu. Chociaż ponowne zamrożenie jest częstym działaniem niepożądanym, nie jest ono główną przyczyną bólu. To raczej proces ponownego zamrażania był główną przyczyną sukcesu tego leczenia.
Po poddaniu się krioablacji pacjenci są narażeni na ryzyko naczyniopochodnego uszkodzenia tkanek. Wysokociśnieniowe środowisko kriotermiczne powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, zmniejszając przepływ krwi. Ponadto, zamrażanie tkanek powoduje martwicę niedokrwienną i uszkodzenie śródbłonka. Ponadto u pacjentów może dochodzić do agregacji płytek krwi i powstawania mikrozakrzepów. Kriomapping zmniejsza te zagrożenia dzięki dostarczeniu funkcjonalnej zmiany, co ogranicza szkody uboczne.
Podobne tematy
