Jeśli miałeś ranę leczoną elektrokoagulacją, bardzo ważne jest dokładne przestrzeganie zaleceń lekarza, aby zapewnić prawidłowe gojenie się rany. Aby szybko powrócić do zdrowia, postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami. Należy delikatnie osuszyć ranę i nałożyć na nią gazik lub bandaż samoprzylepny. Pamiętaj, aby zabezpieczyć go taśmą papierową. Po dotknięciu rany umyj ręce wodą z mydłem, a następnie zdezynfekuj je środkiem do dezynfekcji rąk na bazie alkoholu. Powyższe czynności należy powtarzać do czasu całkowitego zagojenia się rany.
Elektrokoagulacja
Elektrokoagulacja to zabieg niszczący tkankę podstawową poprzez odwodnienie tkanek powierzchownych za pomocą wysokiego napięcia. Zabieg ten zatrzymuje krwawienie przy minimalnym zwęgleniu. Wysokie napięcie pokonuje opór szczeliny powietrznej w skórze. Powoduje również zwęglenie naskórka, co zmniejsza uszkodzenia leżącej pod nim skóry właściwej. Techniki elektrodowe wymagają izolowanych stołów i wyjścia bipolarnego.
Po elektrokoagulacji ranę należy oczyścić i utrzymywać w stanie suchym. Nie należy jej dotykać przez co najmniej 48 godzin, ponieważ daje to skórze czas na zagojenie się i zapobiega zakażeniu otwartych mieszków włosowych. Na leczony obszar należy również nanieść obficie preparat Sterex Witch Hazel, używając wilgotnej waty. Na ranę można nałożyć żel z aloesu, aby utrzymać ją w stanie wilgotnym. Zabieg można powtórzyć kilka razy w celu uzyskania optymalnych rezultatów.
Elektrofulguracja
Po elektrokoagulacji należy osuszyć obszar poddany zabiegowi za pomocą wacików. Kałuża krwi zmniejszy skuteczność elektrochirurgii. Jeśli zabieg był wykonywany na dużej powierzchni, może być konieczne kilkakrotne powtórzenie procedury. Elektrokoagulacja to technika chirurgiczna, która niszczy powierzchowną tkankę, zachowując znajdującą się pod nią skórę właściwą. Najlepiej sprawdza się w leczeniu raka skóry i zapobieganiu krwawieniu z małych naczyń krwionośnych podczas operacji.
W elektrokoagulacji prąd elektryczny przepływa przez elektrodę umieszczoną na skórze. Prąd elektryczny powoduje oparzenie tkanki, która następnie wraca do generatora elektrochirurgicznego. Procedura ta jest powszechnie nazywana elektrochirurgią, ale stosuje się także inne nazwy, takie jak elektrofulguracja. Niezależnie od nazwy, procedura ta jest skuteczna w kontrolowaniu krwawienia podczas operacji lub po urazie. Aby zapobiec zakażeniu, konieczne jest odpowiednie pielęgnowanie rany po elektrokoagulacji.
Kolagen mikrofibrylarny
Stosowanie kolagenu mikrofibrylarnego w elektrokoagulacji jest powszechnie stosowaną procedurą w leczeniu dużych i złożonych ran. Białko to pochodzi z kolagenu bydlęcego i działa poprzez wiązanie płytek krwi na jego powierzchni, co powoduje uwalnianie produktów koagulacji. W większości przypadków kolagen mikrofibrylarny stosuje się bezpośrednio w miejscu rany, gdzie w ciągu jednej do pięciu minut działa on wspomagająco na hemostazę i zatrzymuje krwawienie. Kolagen mikrofibrylarny nie nadaje się jednak do stosowania w przypadku ran z nacięciem skóry, ponieważ wykazano, że może on zakłócać gojenie się skóry i nawroty choroby.
Kolagen mikrofibrylarny to proszek, który stymuluje tworzenie fibryny i płytek krwi. Po elektrokoagulacji ranę należy pokryć opatrunkiem wykonanym z utlenionej celulozy, substancji pochłaniającej wilgoć. Można go przyszyć do krwawiącej powierzchni lub mocno do niej docisnąć. Zaleca się również stosowanie bandaża, aby utrzymać to miejsce w suchości.
Kontrola krwawienia podczas operacji
Znaczenie właściwej kontroli krwawienia podczas operacji jest nie do przecenienia. Zapobieganie krwotokom śródoperacyjnym jest niezbędne do usunięcia guza. Nawet niewielkie krwawienie może zagrozić zdolnościom chirurga do oczyszczenia pola operacyjnego lub usunięcia całego guza. Ponadto masywna śródoperacyjna utrata krwi jest istotnym czynnikiem ryzyka wznowy miejscowej, co sprawia, że kontrola krwawienia podczas operacji jest szczególnie ważna.
Przedoperacyjna ocena hemostazy u pacjenta jest niezbędna do postawienia właściwej diagnozy i postępowania. Różne przyczyny zaburzonej hemostazy mogą prowadzić do krwawienia podczas zabiegów chirurgicznych. Należą do nich przyjmowane ostatnio leki, anomalie strukturalne i zaburzenia hemostazy. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego przeglądu procesu hemostazy i jego znaczenia w chirurgii.
Usuwanie brodawek
Wycięcie chirurgiczne jest powszechnie stosowaną metodą usuwania brodawek po elektrokoagulacji. Procedura ta wymaga użycia cienkich nożyczek lub kleszczyków. Pacjenci są poddawani znieczuleniu ogólnemu lub miejscowemu, w zależności od wielkości i umiejscowienia brodawki. Dobrym rozwiązaniem jest także krioterapia. Pozwala ona uniknąć stosowania kauteryzacji, z wyjątkiem kontroli krwawienia. W obu przypadkach obszar poddawany jest infiltracji środkiem znieczulenia miejscowego zawierającym epinefrynę, co pomaga kontrolować krwawienie i zachować nabłonek podczas procesu wycinania.
Laseroterapia jest popularnym sposobem usuwania brodawek. Zabieg ten fizycznie niszczy brodawkę. Jej początkowa popularność wynikała z doniesień o mniejszym bólu pooperacyjnym i mniejszej liczbie nawrotów. Jednak w niedawnym badaniu przeprowadzonym przez Billinghama i Lewisa porównano laser CO2 z elektrokoagulacją i stwierdzono podobny ból pooperacyjny, ale wyższy odsetek nawrotów. Laseroterapia to zaawansowana procedura, wymagająca specjalistycznej wiedzy i doświadczenia. Jeśli rozważasz leczenie laserem, zapytaj swojego lekarza o ryzyko i korzyści.
Podobne tematy
