Istnieją trzy powszechnie stosowane procedury usuwania zmian skórnych za pomocą krioterapii, znane jako technika zamrażania punktowego (Timed spot freeze), technika natrysku otwartego (open-spray) i wycięcie chirurgiczne. Przed poddaniem się którejkolwiek z tych procedur należy przeczytać o ryzyku i korzyściach wynikających z kriochirurgii. Możesz także dowiedzieć się więcej o przeciwwskazaniach do kriochirurgii. Podczas zabiegu do zamrożenia zmian chorobowych stosuje się ciekły azot. Na miejscu zmiany utworzy się strup, który odpadnie po jednym do dwóch tygodni. Mogą również wystąpić przebarwienia lub blizny.
Ciekły azot
Procedura ta wykorzystuje ciekły azot do niszczenia tkanek i jest zwykle wykonywana w przypadku brodawek, rogowacenia aktynicznego, rogowacenia łojotokowego, mięczaka zakaźnego i innych zmian. W tym zabiegu wykorzystuje się wacik zanurzony w ciekłym azocie. Zabieg trwa około minuty, ale może powodować ból lub powstawanie strupów. Po zabiegu zmiany chorobowe złuszczają się.
Zabieg jest wykonywany metodą zewnętrzną lub wewnętrzną. W metodzie zewnętrznej wykorzystuje się rozpylanie ciekłego azotu lub krioprobówkę. Ta ostatnia metoda jest zarezerwowana dla raka skóry lub brodawek, które są oporne na inne metody leczenia. Po zabiegu na leczonym obszarze może pojawić się strup lub pęcherz. Przez kilka dni z rany może sączyć się płyn. W efekcie uzyskuje się wolną od skaz powierzchnię skóry.
W przestarzałej technice używa się bagnetu z końcówką bawełnianą. Zamiast tego wacik nasącza się ciekłym azotem, a następnie przykłada do zmiany. Domowej roboty drewniany patyczek z patyczkiem z waty zatrzyma więcej ciekłego azotu niż patyczek dostępny w handlu. Ważne jest wywieranie nacisku na zmianę, aby zwiększyć jej powierzchnię i spadek temperatury.
Technika zamrażania punktowego metodą otwartego natrysku
Technika zamrażania punktowego metodą otwartego natrysku jest alternatywą dla tradycyjnego zamrażania. Polega ona na nanoszeniu ciekłego azotu na obszar objęty zabiegiem metodą natryskową. Czas zamrażania zależy od rodzaju tkanki i głębokości zmiany. W przypadku zmian łagodnych wystarczy krótkie zamrożenie. Pacjenci mogą wrócić do pracy lub ćwiczeń jeszcze tego samego dnia. Jeśli jednak rozważa się zastosowanie tej techniki w leczeniu raka skóry, należy pamiętać o kilku kwestiach.
Wielkość kulki lodu otaczającej zmianę jest dobrym wskaźnikiem głębokości zamrożenia. Strefa śmiertelna, czyli poniżej -20°C, jest definiowana jako 2 do 3 mm od zewnętrznej krawędzi kuli lodowej. W zależności od stopnia zaawansowania zmiany chorobowej może być konieczne powtórzenie mrożenia, czasem nawet kilkakrotnie. Lekarz powinien znać głębokość zamrażania i liczbę sesji potrzebnych do zakończenia leczenia. Odstępy między kolejnymi sesjami są również ważne dla osiągnięcia zadowalających efektów kosmetycznych. Lekarz powinien także znać wszelkie względne przeciwwskazania do zabiegu.
Wycięcie chirurgiczne
Krioterapia wykorzystuje czynnik kriogeniczny, taki jak ciekły azot, do zamrożenia zmiany. Zimno, które jest niezwykle intensywne, powoduje uszkodzenie komórek i wywołuje stan zapalny oraz zastój naczyń krwionośnych. W zależności od wielkości i charakteru zmiany, ilość zamrożonej tkanki może być tak mała, jak kilka milimetrów lub tak duża, jak kilka centymetrów. Chociaż krioterapię zwykle wykonuje się w celu usunięcia zmian skórnych, niektórzy pacjenci nie są kandydatami do jej zastosowania.
Zabieg nie wymaga szwów ani kosztownych materiałów. Może jednak powodować skutki uboczne i nie może być stosowana do całkowitego wycięcia zmian. Osoby z typami skóry Fitzpatricka III-V powinny unikać kriochirurgii, ponieważ może dojść do pozapalnej hipopigmentacji i hiperpigmentacji. Ponadto pacjenci muszą zachować szczególną ostrożność, jeśli zmiana jest owłosiona, ponieważ ryzyko wyłysienia wzrasta z każdą sesją.
Przeciwwskazania do kriochirurgii
Chociaż jej skuteczność jest w dużej mierze niekwestionowana, istnieją przeciwwskazania do kriochirurgii. Przede wszystkim pacjent nie powinien mieć zakrzepów krwi ani infekcji. Zabieg jest skuteczny w przypadku wielu łagodnych chorób skóry, w tym rogowacenia aktynicznego, dermatoz zapalnych i guzów przednowotworowych. Chociaż większość pacjentów może bezpiecznie poddać się zabiegowi kriochirurgii bez żadnych powikłań, lekarze powinni być świadomi pewnych potencjalnych działań niepożądanych i przeciwwskazań.
Jak w przypadku każdego zabiegu kosmetycznego, istnieją pewne przeciwwskazania do kriochirurgii. Niektóre schorzenia, takie jak szpiczak mnogi, krioglobulinemia i choroba Raynauda, mogą się nasilać pod wpływem zimna. Ponadto pacjenci ze słabym krążeniem nie powinni być poddawani zabiegom kriochirurgicznym. W przypadku tej procedury ryzyko niepożądanej martwicy tkanek jest większe.
Podobne tematy
