Jeśli jesteś zainteresowany leczeniem zmian skórnych, możesz się zastanawiać, na czym ono polega. Istnieje wiele metod, w tym kriochirurgia, elektroresekcja i kauteryzacja. Jeśli jednak nie wiesz, czym się różnią, czytaj dalej! Poniżej przedstawiamy korzyści i zagrożenia związane z każdym rodzajem zabiegu elektrochirurgicznego. Dowiedz się, który z nich jest odpowiedni dla Ciebie.
Kiretaż i kauteryzacja
Dermatolog może zalecić wyleczenie zmiany za pomocą kauteryzacji lub kiretażu. Przed wykonaniem obu tych zabiegów pacjent powinien zostać dokładnie oczyszczony środkiem antyseptycznym. Konieczne jest znieczulenie miejscowe, np. lignokainą. Nie należy podawać adrenaliny ani innych leków. Po zabiegu pacjentowi zostaną podane środki przeciwbólowe, aby ułatwić proces rekonwalescencji.
Kiretaż i kauteryzacja to dwa rodzaje zabiegów elektrochirurgicznych. Kiretaż to proces, w którym chirurg zeskrobuje zmianę chorobową i przykłada ciepło do obszaru rany. Pacjentowi zostanie dokładnie wyjaśnione, na czym będzie polegał zabieg. Może również zostać poproszony o podpisanie formularza zgody. Przed zabiegiem pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich aktualnie stosowanych lekach, alergiach i schorzeniach.
Elektrodesykacja
Istnieją dwie metody elektrochirurgicznego usuwania zmian skórnych: kiretaż i elektrodesykacja. Pierwsza z nich polega na użyciu elektrody, która jest trzymana z dala od skóry, co powoduje powstawanie iskier na powierzchni i płytkie niszczenie tkanek. Metoda ta jest szczególnie skuteczna w przypadku powierzchownych zmian naskórkowych i raka podstawnokomórkowego tułowia. W obu przypadkach pacjent otrzymuje krem antybakteryjny do smarowania tego obszaru. Po zabiegu elektrodesykacji miejsce to powinno zagoić się w ciągu sześciu tygodni. Powstanie blizna, zwykle okrągła i płaska.
Kiretaż i elektrodesykacja są również stosowane do usuwania powierzchownych raków podstawnokomórkowych. Obie procedury są stosunkowo proste, ale wymagają wykwalifikowanego lekarza i znieczulenia miejscowego. Etap łyżeczkowania polega na usunięciu nowotworowej skóry za pomocą łyżeczki, która jest narzędziem chirurgicznym służącym do skrobania. Po łyżeczkowaniu przeprowadza się część zabiegu polegającą na kiretażu elektrodami, co zapewnia zniszczenie wszelkich pozostałości nowotworu. Metoda ta jest często stosowana w leczeniu zmian skórnych w obrębie twarzy, szyi i górnej części ramion.
Elektrochirurgia koagulacyjna
Techniki elektrochirurgiczne są skuteczne w leczeniu różnych zmian skórnych. Techniki te zostały opracowane w celu leczenia różnych chorób skóry oraz ze wskazań kosmetycznych, takich jak naprawa płatków uszu, blefaroplastyka i resurfacing. Zabiegi te są wykonywane przy użyciu instrumentu monopolarnego lub bipolarnego. Różnica między tymi metodami polega na drodze, jaką przebywa prąd. W tym artykule omówiono zalety i wady tych zabiegów.
Prąd elektryczny płynie od elektrody do tkanki, co powoduje jej szybkie ogrzanie i odparowanie. Gwałtowne przegrzanie tkanki powoduje wyrzucenie odparowanej tkanki. Wysokie napięcie tworzy przewodzącą plazmę. Ponadto prąd elektryczny może wytworzyć strefę uszkodzenia termicznego wzdłuż krawędzi zmiany. Techniki chirurgiczne wykorzystujące elektrochirurgię koagulacyjną mogą być stosowane w przypadku raka skóry.
Kriochirurgia
Popularną formą kriochirurgii jest zastosowanie ciekłego azotu na zmianę chorobową. Do nanoszenia środka mrożącego na skórę używa się ręcznego urządzenia, sondy lub aplikatora z bawełnianą końcówką. Ciekły azot szybko niszczy komórki i zabija obszar, na którym rośnie skóra. Normalne komórki skóry zastępują te zniszczone, gojąc obszar w sposób naturalny.
W badaniu wzięło udział 61 pacjentów z niezapalnymi zmianami SK, przy czym jeden uczestnik miał dwie pary zmian. Lewa zmiana była poddawana elektroresekcji, a prawa – kriochirurgii. Zmiany chorobowe oczyszczano alkoholem, znieczulano 0,5 cm3 lidokainy 1% i poddawano działaniu cienko zakończonej elektrody monopolarnej. Punktem końcowym choroby wywołanej przez elektrody było szare zwęglenie ze stwardnieniem lub lekkim swędzeniem.
Chociaż kriochirurgia jest skuteczną metodą usuwania zmian skórnych, wiąże się z pewnym ryzykiem urazów. Stosowanie ciekłego azotu wiąże się z wieloma zagrożeniami, w tym z powstawaniem wewnątrzkomórkowych kryształów lodu, zwiększonym stężeniem elektrolitów i uszkodzeniem naczyń krwionośnych. Ciekły azot może również powodować zakażenia, ponieważ jest znany z przenoszenia wirusów. Bezpieczeństwo kriochirurgii wymaga, aby wykwalifikowany lekarz stosował odzież ochronną.
Podobne tematy
