Elektrochirurgiczne usuwanie zmian skórnych to zabieg, w którym lekarz używa prądu elektrycznego do wypalenia zmiany. Istnieją dwa rodzaje elektrochirurgii: elektrodesykacja i elektrofulguracja. Elektrofulguracja jest powszechnie stosowana przez dermatologów do oparzeń powierzchownych naczyń krwionośnych. Elektrochirurgia koagulacyjna jest bardziej skuteczna w przypadku koagulacji mniejszych naczyń krwionośnych. Jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego, najlepsze wyniki uzyskuje się po odpowiedniej sterylizacji i dbałości o czystość.
Kiretaż
Elektrochirurgiczne usuwanie zmian skórnych nazywane jest kiretażem. Procedura ta jest bezpieczną alternatywą dla bardziej inwazyjnego zabiegu dermabrazji. Może jednak pozostawić po sobie blizny. W wyniku tego procesu mogą powstać blizny keloidowe lub przerostowe. Blizny keloidowe występują częściej na klatce piersiowej, w górnej części pleców i na ramionach. Jeśli jednak zmiany są wystarczająco małe, proces może doprowadzić do powstania mniej zauważalnych blizn. Większość osób nie zauważy blizny po zabiegu, a obszar zagoi się w ciągu dwóch do sześciu tygodni.
Chociaż łyżeczkowanie może pozostawić minimalne blizny, nie jest odpowiednim rozwiązaniem w przypadku niektórych zmian chorobowych. Ponadto może spowodować nawrót zmiany. W wielu przypadkach nie jest zalecany w przypadku zmian chorobowych o wysokim ryzyku. Ponadto zabieg jest szybki i łatwy do wykonania. Wiąże się również z mniejszym ryzykiem powstania blizny, co zależy od pacjenta i zmiany. Skuteczność tej metody nie zależy również od wyraźnych marginesów.
Oprócz leczenia czerniaka elektrodesykacja i kiretaż są stosowane w leczeniu stanów przedrakowych skóry, znanych jako rogowacenie aktyniczne. Stan ten, jeśli nie jest leczony, może prowadzić do powstania raka kolczystokomórkowego. Ze względu na ryzyko nawrotów zabieg ten powinien być wykonywany wyłącznie przez dermatologa lub lekarza z certyfikatem.
Elektrokauteryzacja
Najczęstszym powodem, dla którego ludzie poddają się elektrochirurgicznemu usuwaniu zmian skórnych, jest leczenie problemu z uporczywą zmianą. Dermatolog może użyć tej procedury do usunięcia zmian skórnych z dowolnego obszaru. Procedura jest bezpieczna i szybka, a jej wyniki są szybko widoczne. W zależności od wielkości zmiany, procedura ta może trwać od jednego dnia do sześciu tygodni. Chociaż procedura ta jest na ogół skuteczna, może jednak powodować powstawanie blizn.
Przed poddaniem się zabiegowi elektrochirurgicznemu pacjent musi być w stanie tolerować ból i dyskomfort. Większość pacjentów nie wymaga znieczulenia ogólnego. Jeżeli zmiana jest duża, przed zabiegiem może być konieczne zastosowanie znieczulenia miejscowego. Pacjent powinien być chroniony przez założenie maski chirurgicznej i założenie ochrony oczu. Skóra wokół zmiany musi być również chroniona kremem antybakteryjnym. Po kilku dniach skorupa zejdzie i pojawi się zdrowa skóra. Z zabiegiem elektrochirurgicznym wiążą się pewne potencjalne powikłania, takie jak oparzenia skóry i krwawienie. U pacjentów predysponowanych może również dojść do zaburzeń rytmu serca. Głębokie uszkodzenia mogą także pozostawić blizny.
Inną metodą stosowaną do usuwania zmian skórnych jest elektrodessykacja. Jest to rodzaj elektrochirurgii, w której do usuwania pewnych typów narośli skórnych wykorzystuje się specjalny instrument. Elektrochirurgia działa poprzez ogrzewanie obszaru za pomocą prądu elektrycznego. Elektrochirurgia może być również stosowana u pacjentów z rozrusznikami serca lub defibrylatorami. Pomimo ryzyka procedura jest bezpieczna i skuteczna. Jeśli jednak pacjent ma skłonność do krwawień, leczenie elektrochirurgiczne nie jest dla niego najlepszym rozwiązaniem.
Krioterapia
Zabieg ten może być stosowany do elektrochirurgicznego usuwania wielu zmian skórnych. Jako czynnika kriogenicznego używa się ciekłego azotu. Powoduje on szybkie zamrożenie tkanki, a następnie powolne jej rozmrożenie. Czynnik kriogeniczny ma szeroki zakres działania terapeutycznego, obejmujący uszkodzenie komórek, zastój naczyniowy, stan zapalny i śmierć komórek. Ilość kriogenu dostarczona do zmiany chorobowej będzie decydować o jej odpowiedzi na leczenie i zachorowalności.
Próbki pobrane podczas łyżeczkowania nie stanowią histopatologicznego potwierdzenia usunięcia zmiany, ponieważ usuwana jest tylko tkanka objęta zabiegiem. Kiretaż nie jest zalecany w przypadku zmian skórnych wysokiego ryzyka, ponieważ mogą one sięgać głęboko do skóry właściwej. Kiretaż może być jednak wykonywany w przypadku zmian w miejscach o wysokiej estetyce i może być stosunkowo szybki i łatwy. Czas rekonwalescencji wynosi od 7 do 14 dni, w zależności od lokalizacji zmiany i stopnia zaawansowania leczenia.
U pacjentów, którzy doświadczają bolesnych efektów ubocznych, krioterapia jest stosowana w celu zmniejszenia rozmiaru i grubości rogowacenia łojotokowego. Zmiany te mogą swędzieć, krwawić lub być podrażniane przez ubranie. Ponieważ są one łagodne, nie są rakowe, ale mogą być trudne do odróżnienia od innych rodzajów zmian skórnych. Jeśli do ich usunięcia stosuje się krioterapię, można ją także połączyć z łyżeczkowaniem lub terapią fotodynamiczną.
Podobne tematy
